Natuurlijk proces…?

Tja, de overgang. Als vrouw heb je er maar mee te dealen en er kunnen best veel heftige klachten uit voortkomen. Toch vind ik dat het een heel mooi natuurlijk proces is… Ik zal proberen uit te leggen waarom ik dat vind.

Als je kijkt naar de natuur en hoe processen verlopen dan klopt het. Ik schreef zondag op mijn andere social media kanaal al over een storm en wat er soms nodig is om op te ruimen. De natuur heeft allerlei manieren om los te laten, denk maar aan de herfst waar de blaadjes gaan vallen en vaak komt er dan nog een storm overheen om alle rest blaadjes die er nog aan zitten eraf te waaien. Ook waaien er soms bomen om met een heftige storm, maar dat is af en toe nodig in de natuur. Alles beweegt mee met de omstandigheden die er op dat moment zijn. Het is zoals het is, ieder moment is anders. De boom buigt en takken zwiepen mee in de wind, zo lang als ze dat kunnen, anders laten ze los. Waar iets verloren gaat, komt er iets anders voor terug. Denk maar aan een boom die omwaait. Als we die lekker laten liggen ontstaat er een nieuwe (woon) leefomgeving voor insecten, vogels, egels en andere dieren.

Oké, maar nu dan over de overgang, want daar ging ik over schrijven.

Als je naar jezelf als vrouw kijkt dan start er in de overgang een periode in je leven, ergens tussen de 35 en 55 jaar, waarin je mag gaan loslaten. Loslaten klinkt misschien als afscheid – eng, spannend, negatief. Want wat MAG je gaan loslaten? En wil je alles wat nodig is wel LOSLATEN?

Ik vind persoonlijk loslaten ook bevrijdend klinken. Je MAG loslaten, joepie! 

Wat kun je dan loslaten bijvoorbeeld?

• Nou, je hoeft vaak niet meer zo intensief voor je groter wordende kinderen te zorgen. Loslaten van intensief ZORGEN VOOR JE KINDEREN! Dat is fijn voor jou, maar ook fijn voor je pubers die graag op eigen benen willen staan. Het is, eerlijk is eerlijk, ook best wel een natuurlijk proces. Als jij minder zin hebt om te zorgen en zij graag meer vrijheid willen. Win – win. Toch?
• Loslaten van onzekerheden over je uiterlijk, die je vooral hebt als je jonger bent (ik wel in elk geval…). Heerlijk om niet meer die onzekerheid te voelen over je uiterlijk!
• Loslaten van mensen om je heen die je geen energie, liefde of positiviteit geven. Dat kun je vaak beter en makkelijker als je ouder wordt en als je in de overgang zit helemaal. Vaak wil je geen tijd en energie meer steken in zaken die voor jou zelf niet als echt belangrijk voelen. Kortom, keuzes maken waar je kostbare tijd in steekt.
• Loslaten van je ‘jonge’ vrouw-zijn. Dat is misschien in eerste instantie niet leuk, maar als je jezelf kan accepteren zoals je bent is het heerlijk! Je bent ouder en wijzer en wordt ook eerder serieus genomen. Mijn grijze haren laat ik grijs (tot nu toe dan…), omdat het mij eigenlijk wel dient. Ik word niet meer voor jong en onervaren aangezien, terwijl dat voorheen nog wel eens het geval was.
• Loslaten van al het ‘moeten’. Vaak heb je dan heel veel dingen voor elkaar waar je als jonge vrouw van droomde; kinderen, een man, huis. Kortom, huisje, boompje en beestje. Daar hoef je jezelf niet meer druk om te maken. En als je dat nog niet of niet meer hebt, ben je zelfverzekerd genoeg en heb je genoeg geleerd om tevreden te zijn met wat je wel hebt.

En ja, het gaat STORMEN in de overgang. In je hoofd, in je lijf en soms overal tegelijk. De samenstelling van de hormonen in je lichaam verandert waardoor je lichaam EN je geest veranderen.

Ik vind het vooral een tijd waarin ik mijzelf als mens ontwikkel. Misschien ook omdat ik dat zelf graag wil, maar ik voel dat er nog heel veel mooie dingen juist nu en in de komende jaren gaan komen. Ik krijg steeds wat meer tijd voor mezelf (nu de kinderen groter zijn). Bijvoorbeeld om eens een paar dagen helemaal alleen weg te gaan (ik wil al heel lang een poosje alleen gaan wandelen en nu kan dat steeds makkelijker). Ik weet ook veel beter wat ik wil en wat ik leuk vind. Dus doe ik meer dingen die ik leuk vind.

En ja, de klachten zijn dus wat minder prettig bij tijd en wijle. Ik vind de spierpijnen en nachtelijke zweetaanvallen ook niet fijn, maar de ‘loslaten’ kant heeft voor mij persoonlijk ook een hoop voordelen.

Ik dein dus maar mee op de golven en ik buig mee in de storm van mijn leven. Ik voel me de ene dag ontzettend sterk en de volgende dag heel klein. Ik weet waar de gevoelens vandaan komen dus ik neem ze zoveel als mogelijk maar niet al te serieus. En na een stormachtige dag of week is er dan altijd ook weer veel ruimte voor rust, stilte en verdieping.

Hoe kijk jij tegen de overgang aan? 

Nog een leuk artikel lezen hierover? Voordelen van de overgang.